Σχετικά με την καλλιτέχνιδα

Η Λιουμπόβ Σεργκέεβνα Ποπόβα (περιοχή Ιβάνοφσκοε Μόσχας, 24 Απριλίου 1889 - Μόσχα, 25 Μαΐου 1924) σπούδασε στα ιδιωτικά εργαστήρια των Στανισλάβ Ζούκοφσκι, Ιβάν Ντούντιν και Κονσταντίν Γιουόν στη Μόσχα από το 1907 έως το 1908.

Τα χρόνια 1909-1912 ταξίδεψε στην Κίεβο, σε αρχαίες ρωσικές πόλεις και στην Ιταλία. Εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τα έργα του Μιχαήλ Βρούμπελ, του Τζιότο, καθώς και από την παλαιά ρωσική τέχνη και αρχιτεκτονική.

Το 1912 εργάστηκε με τον Τάτλιν στο στούντιο του, στη Μόσχα, που ήταν γνωστό ως «Ο Πύργος». Τον χειμώνα του 1912 μετακόμισε στο Παρίσι και σπούδασε μαζί με τις φίλες της καλλιτέχνιδες Βέρα Πέστελ και Ναντέζντα Ουντάλτσοβα στην Ακαδημία La Palette, με δασκάλους τους Ανρί Λε Φωκονιέ και Ζαν Μετσενζέ,. Επέστρεψε στη Μόσχα το καλοκαίρι του 1913. Τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο του 1914 εξέθεσε με την ομάδα "Βαλές Καρό" και την άνοιξη του 1914 ταξίδεψε ξανά στη Γαλλία και την Ιταλία μαζί με την Ίντα Μπέρμαϊστερ και τη Βέρα Μούχινα, αλλά επέστρεψε όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος.

Το 1915-1916 άρχισε να ζωγραφίζει μη-αντικειμενικά έργα, στα οποία εφάρμοσε φορμαλιστικά στοιχεία ρωσικών εκκλησιαστικών εικόνων και αρχαίας ασιατικής αρχιτεκτονικής. Συμμετείχε στις εκθέσεις «Πρώτη Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής: Τραμ Β» (Πέτρογκραντ, 1915), «0,10 Τελευταία Φουτουριστική Έκθεση Ζωγραφικής» (Πέτρογκραντ, 1915) και στις εκθέσεις της ομάδας «Βαλές Καρό» (Μόσχα, 1916).

Το 1916-1917 ήταν ενεργό μέλος της ομάδας "Σουπρέμους" και δημιούργησε σχέδια για την Εταιρεία Υφασμάτων Βερμπόβκα στην Ουκρανία. Από το 1918 έως το 1920 συμμετείχε σε διάφορες εκθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της «Δέκατης Κρατικής Έκθεσης: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός» στη Μόσχα.

Από το 1920 και έπειτα δίδασκε στα Ανώτατα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ) και ήταν μέλος του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ). Ήταν μία από τους δημιουργούς του νέου συστήματος πρακτικής καλλιτεχνικής κατασκευής. Συμμετείχε επίσης στην έκθεση "5 x 5 = 25" του 1921 στη Μόσχα.

Κατά τα έτη 1922-1923 σχεδίασε τα σκηνικά για τις παραγωγές του πρωτοπόρου σκηνοθέτη Βσέλοβοντ Μέγιερχολντ των έργων του Φερνάντ Κρόμελινκ "Ο Μεγαλόψυχος Κερατάς" και του Σεργκέι Τρετιακόφ "Γη σε Αναβρασμό".

Το 1924 άρχισε να σχεδιάζει υφάσματα για το Πρώτο Κρατικό Εργοστάσιο Υφασμάτων στη Μόσχα. Επίσης, σχεδίασε εξώφυλλα βιβλίων και περιοδικών και αφίσες. Αυτά τα έργα παρουσιάστηκαν στη μεταθανάτια έκθεσή της, η οποία ταξίδεψε από τη Μόσχα (1924) στην Κίεβο (1925) και στο Κρασνοντάρ (1926).

Πέθανε τραγικά στη Μόσχα το 1924, στην κορύφωση της καριέρας της, δύο μέρες μετά τον θάνατο του γιου της, ο οποίος της μετέδωσε την νόσο της ερυθράς.