Σχετικά με τον καλλιτέχνη

Ο Μιχαήλ Βασίλιεβιτς Ματιούσιν (Νίζνι Νόβγκοροντ, 1861, Λένινγκραντ, 14 Οκτωβρίου 1934) φοίτησε στο Ωδείο της Μόσχας (1878-1881) και εργάστηκε ως βιολιστής στην Αυτοκρατορική Ορχήστρα της Αγίας Πετρούπολης (1881-1913). Σπούδασε στην Σχολή της Αυτοκρατορικής Ένωσης για την Υποστήριξη των Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη (1894-1898), στη συνέχεια στον ιδιωτικό εργαστήριο του Γιαν Τσιονγκλίνσκι (1903-1905) - όπου γνώρισε τη μελλοντική του σύζυγο, Ελένα Γκούρο - και αργότερα στη Σχολή Τέχνης Zwantzeewa (1906-1908).

Το 1909 εντάχθηκε στην ομάδα των ιμπρεσιονιστών του Νικολάι Κουλμπίν στην Αγία Πετρούπολη και συμμετείχε στις εκθέσεις τους. Την ίδια χρονιά απομακρύνεται από τον Κουλμπίν και ιδρύει μαζί με τη Γκουρό τον εκδοτικό οίκο "Ζουράβλ" (Γερανός) και συμβάλλει στην ίδρυση της ομάδας καλλιτεχνών "Ένωση της Νεολαίας".

Το 1912 γνωρίζει τον καλλιτέχνη Καζιμίρ Μαλέβιτς και τον φουτουριστή ποιητή Αλεξέι Κρουτσόνιχ και την επόμενη χρονιά, το 1913, συνεργάζεται μαζί τους καθώς και με τον φουτουριστή ποιητή Βελιμίρ Χλέμπνικοφ για την έκδοση του βιβλίου "Τρεις", στη μνήμη της Γκουρό που είχε μόλις πεθάνει. Επιπλέον, το 1913, έγραψε τη μουσική για τη φουτουριστική όπερα "Νίκη επί του Ηλίου".

Από το 1918 έως το 1922 δίδασκε στα Ελεύθερα Κρατικά Εργαστήρια (ΣΒΟΜΑΣ) στο Πέτρογκραντ όπου διεξήγαγε ένα εργαστήριο για τον ρεαλισμό του χώρου στην ομάδα των μαθητών του που ήταν γνωστή ως "Ζορ-βέντ", ένας όρος από τα αρχικά των λέξεων "Βλέπω - Γνωρίζω". Ζωγράφισε συνθέσεις και τοπία και ανέπτυξε τη μέθοδο του "διευρυμένης όρασης".

Το 1919 συμμετείχε στην Πρώτη Ελεύθερη Έκθεση Έργων Τέχνης.

Από το 1920 έως το 1922 διοργάνωσε μαζί με τους μαθητές του μια σειρά θεατρικών παραγωγών βασισμένων στα έργα της Γκουρό, και από το 1923 διηύθυνε το Τμήμα Οργανικής Παιδείας στο Κρατικό Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΓΚΙΝΧΟΥΚ). Συμμετείχε στην Έκθεση Ζωγραφικής των Καλλιτεχνών όλων των Τάσεων του Πέτρογκραντ το 1923.

Από το 1929 έως το 1932, ετοίμασε μαζί με τους μαθητές του ένα εγχειρίδιο για τη μελέτη του χρώματος με τίτλο «Οι Κανόνες της Μεταβλητότητας των Χρωματικών Συνδυασμών: Ένα Χρωματικό Εγχειρίδιο», το οποίο εκδόθηκε το 1932. Το 1930 διοργανώθηκε μια έκθεση με τα έργα του καθώς και τα έργα των μαθητών του στο Κεντρικό Κέντρο Τεχνών του Λένινγκραντ.