Μύθοι

Η Ελένα Γκουρό γεννήθηκε σε οικογένεια με καταγωγή από τη γαλλική αριστοκρατία. Η οικογένειά της προερχόταν από Γάλλους προτεστάντες. Ο πατέρας του πατέρα της, Μαρκίσιος ντε Μερικούρ, μετανάστευσε από τη Γαλλία στη Ρωσία μετά την περίοδο της Βασιλείας του Τρόμου το 1793.

Η Έλενα Γκουρό παντρεύτηκε έναν σημαντικό εκπρόσωπο της ρωσικής πρωτοπορίας, τον καλλιτέχνη και μουσικό Μιχαήλ Ματιούσιν. Συναντήθηκαν σε ένα εργαστήριο τέχνης, όπου η Γκουρό μάθαινε τις βασικές αρχές της ζωγραφικής.

Η Γκουρό ανέπτυξε νέες θεωρίες για το χρώμα στη ζωγραφική. Το ενδιαφέρον για την εξερεύνηση των κανόνων του χρώματος ήταν κεντρικό στο έργο της. Η Γκουρό εμπνεύστηκε από την Αρ Νουβό και τη λαϊκή τέχνη της Σκανδιναβίας.

Η Γκουρό δεν ήταν μόνο ζωγράφος, αλλά και ποιήτρια. Η ποίησή της γεννήθηκε από τη ζωγραφική, και η ζωγραφική ενσάρκωσε την ποίηση. Το έργο της Γκουρό ήταν μια σύνθεση λέξεων και εικόνων. Πάντα όταν έγραφε, έκανε παράλληλα και σκίτσα. Όταν φιλοτεχνούσε ένα σχέδιο ή μια ακουαρέλα, έγραφε συχνά ποίηση ή πεζογραφία στην άκρη της σελίδας.

Όλα τα βιβλία της είναι αφιερωμένα στη μνήμη του νεκρού γιου της, αν και ποτέ δεν απέκτησε παιδιά. Για την Ελένα Γκουρό, η προσωποποίηση της εικόνας αυτού του άγνωστου γιου που δημιούργησε στη φαντασία της, ήταν ο καλλιτέχνης Μπορίς Έντερ, μαθητής του Ματιούσιν. Το ίδιο έγραψε στα ημερολόγιά του και ο Μπόρις Έντερ: «Πήγα στη Γκουρό για να γεννηθώ ως ποιητής. Ήταν σαν να μην ήμουν εγώ που πήγα σε εκείνη, αλλά εκείνη να εμφανίστηκε μπροστά μου με καλά νέα σαν Αρχάγγελος».

Οι κριτικοί δεν αντιμετώπισαν πολύ ευνοϊκά την ποίηση της Γκουρό. Έτσι εκείνη, θεωρώντας ότι οι αφηγήσεις της ανήκουν σε μια πιο λεπτή αισθητική σφαίρα και ότι δεν θα είχαν πιθανότητα να αγγίξουν έναν άνθρωπο που δεν γνώριζε τον πόνο, διένειμε τα έργα της σε φυλακές και νοσοκομεία. Έτσι, έκανε μια διάδραση της ποίησης στη ζωή.

Το απλό ξύλινο σπίτι στο οποίο ζούσαν η Γκουρό με τον Ματιούσιν στην Αγία Πετρούπολη ανακατασκευάστηκε και τώρα αποτελεί το "Μουσείο της Πρωτοπορίας".