Σχετικά με τον καλλιτέχνη

Η οικογένεια Κλιούνκοφ ζούσε στην Ουκρανία ως το1892, όπου ο Ιβάν Βασίλιεβιτς Κλιουν (Κλιούνκοφ) (Μπόλσιγιε Γκόρκι, Πορκόσκι, επαρχία Βλαντίμιρ, 1η Σεπτεμβρίου 1873 - Μόσχα, 13 Δεκεμβρίου 1943) εργαζόταν ως λογιστής σε βιομηχανία ζάχαρης στην επαρχία Βορόνεζ.

Τα χρόνια 1892-1893 έζησε στην Πολωνία. Το 1898 επέστρεψε στη Μόσχα και άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα στη Σχολή της Αυτοκρατορικής Ένωσης για την Υπεράσπιση των Τεχνών. Εργαζόταν ως λογιστής και ταυτόχρονα παρακολουθούσε μαθήματα σε διάφορα ιδιωτικά εργαστήρια, όπως αυτό του Φιόντορ Ρέρμπεργκ, όπου γνώρισε τον Καζιμίρ Μαλέβιτς (1906). Συμμετείχε σε αρκετές εκθέσεις στη Μόσχα, την Αγία Πετρούπολη, το Οριόλ και το Κουρσκ.

Από το 1914 έως το 1916 δημιούργησε μια σειρά από ανάγλυφα και τρισδιάστατα γλυπτά. Το 1915 ακολούθησε το κίνημα του Σουπρεματισμού του Μαλέβιτς.

Το 1915-1916 συμμετείχε σε σημαντικές εκθέσεις της πρωτοπορίας, συμπεριλαμβανομένης της «Πρώτης Φουτουριστικής Έκθεσης Ζωγραφικής: Τραμ Β» και της «Τελευταίας Φουτουριστικής Έκθεσης Ζωγραφικής: 0.10» στο Πέτρογκραντ, καθώς και στην Έκθεση "Μαγαζί" και στην έκθεση της ομάδας "Βαλές Καρό" στη Μόσχα.

Το 1918 ορίστηκε διευθυντής του Κεντρικού Γραφείου Εκθέσεων του Λαϊκού Κομισαριάτου Διαφώτισης (ΙΖΟ-ΝΑΡΚΟΜΠΡΟΣ).

Από το 1918 έως το 1921 δίδαξε ζωγραφική στα Ελεύθερα Κρατικά Εργαστήρια Τέχνης (ΣΒΟΜΑΣ) και στα Ανώτερα Κρατικά Καλλιτεχνικά και Τεχνικά Εργαστήρια (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ). Το 1920-1921 έγινε μέλος του στο Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΚΧΟΥΚ).

Το 1919 συμμετείχε στην «Πέμπτη Κρατική Έκθεση: Από τον Ιμπρεσιονισμό στην Μη-Αντικειμενική Τέχνη» και στη «Δέκατη Κρατική Έκθεση: Μη-Αντικειμενική Δημιουργία και Σουπρεματισμός» στη Μόσχα.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930 δημιούργησε μια σειρά από πίνακες νεκρής φύσης βασισμένους σε γεωμετρικά σχήματα και χρωματικές μελέτες.

Το 1922 συμμετείχε στην Πρώτη Ρωσική Έκθεση Τέχνης στην "Galerie van Diemen" στο Βερολίνο. Το 1923-1930 σχεδίασε μια σειρά από μετα-φουτουριστικά έργα και το 1925 ενδιαφέρθηκε για το κίνημα του Πουρισμού.

Το 1936 ζωγράφισε ένα μνημειώδες πάνελ, με τίτλο «Η ζωή στη θάλασσα», για τον προθάλαμο του «Κρατικού Ερευνητικού Ινστιτούτου Αλιείας και Ωκεανογραφίας της Σοβιετικής Ένωσης».